كوب

بیست و سه سال دیگر، هم سن تو می شوم و آن وقت می نشینیم، مادر و فرزند، انگار دو دوست قدیمی، از خاطراتمان برای هم می گوییم. صبر کن تا من هم برسم و با هم ادامه بدهیم.

. . .

حتا تا صد سالگی من هم تو 56 ساله می مانی
پنجاه و شش ساله برای ابد
دیگر پیر نمی شوی
مهر 83

<آرش اخوت cooob@hotmail.com>