شهر دارد پوست مي اندازد. اين موقع هاست كه گاهي ردي از روزمرگي روزهاي دور شهر را، از سر اتفاق گوشه كناري مي يابيم . عصر جمعه با مريم داشتيم پياده به خانه برمي گشتيم. عباس آباد را آرامش عصر جمعه فراگرفته بود. سر تقاطع عباس آباد و خيابان ارديبهشت اين تابلوي كوچك را اتفاقي پيدا كردم
تابلوي خيابان ارديبهشت. بازمانده از دهه ي 20 خورشيدي
February 05, 2006
يك دفتر شخصي در روزمرگی، شعر و معماري
عباس کاظمی. جامعه شناسی و زندگی روزمره
4 Comments:
salam.dooste khoob khoshhalam ke hanooz hast mesle to va hanooz zendast mesle to hanooz minevisad mesle to.baram do-a kon har chand ke digar... shad bash va hamishe shad
من دیدنش را هم از خودم، دریغ داشته ام
اوون هفته که اصفهان بودم رفتم تقاطع عباس آباد اردیبهشت و نگاهش کردم
مادر من 12 سال هر روز این کاشی را دیده. روزی دو بار. در رفت و برگشت مدرسه :) مرسی بابت عکس
Post a Comment
<< Home