دوم فروردین 1387
یک. بر ماسه های ساحلی نقاشی کردن و به لحظه ای ماندن و به آب رفتن و هیچ... این استعاره ی زندگی ست. شیخ ما گفت روزیدو. سال خوبی در پیش نیست به گمانم
سه. سبزه، سبزه ی گندم. معناهای بسیاری دارد. و زیباتر از هر سبزه ای. حتا اگر تُنُک باشد. از نزدیک به سبزه ی گندم خیره می شوم. انگار در علف زاری می چرم. کاش در دور بعدی تناسخ، اسبی باشم وحشی در علف زاران بی انتها
0 Comments:
Post a Comment
<< Home