كوب

در ایاصوفیه مقهور عظمت شدم اما حوصله ام سررفت. برنامه ی ما چندان بنا نداشت تا به درون بناهای به اصطلاح تاریخی سربکشد اما نشد هم که از پس وسوسه ی تجربه ی فضای ایاصوفیه با آن توصیف ها که بخصوص درباره ی بازی نور طبیعی در این مسجد/کلیسا خوانده بودیم برآییم. به ایاصوفیه رفتیم و به جرات می توانم بگویم (زبانم لال) هیچ حسی جز حس اقتدار طلبی و بزرگ نمایی تصنعی و بی ظرافت برای من نداشت

اما شهری که کبوتر دارد و کبوترهاش از آدم ها نمی ترسند، شهر خوبی ست