January 15, 2010

به دنیا می آییم که بمیریم. همین

3 Comments:

At 1:29 AM, Anonymous Anonymous said...

نه به دنیا میاییم که خیلی کارها بکنیم و بعدش بمیریم.
..........................حتی خود تولد آغاز راه مرگه حدیث عمرو آدم حدیث بادو برگه با هر نفس هزاربار به سوی مرگ دویدیم. تو این قمار کوتاه نبرده هستی باختیم. تا خنده را ببینم از گریه آینه ساختیم. ای آشنای امروز عشق منو باور کن فردا غریبه هستیم امروز و با من سر کن.................................

 
At 4:18 AM, Blogger Unknown said...

جلوی آینه به خودم می گفتم:«درد تو آنقدر عمیق است که ته چشم گیر کرده...،و اگر گریه بکنی یا اشک از پشت چشمت در می آید یا اصلا اشک در نمی آید...»1
بوف کور

 
At 10:21 PM, Blogger Unknown said...

سایه» جان رفتنی استیم بمانیم که چه؟»
زنده باشیم و همه روضه بخوانیم که چه؟
دور سر هلهله و هاله ی شاهین اجل
ما به سرگیجه کبوتر بپرانیم که چه؟
کشتی ای را که پی غرق شدن ساخته اند
هی به جان کندن از این ورطه برانیم که چه؟

«شهریار در رسای نیما»

 

Post a Comment

<< Home