<آرش اخوت cooob@hotmail.com>
آدم فکر می کند یکهو یکی دم چشمانمان را گرفته و ما را انداخته اینجا که هستیم! چطور یک ملتی یکدفعه نتیجه تاریخش می شود پوف! یک جای کار اشتباه است غلط نکنمخداوکیلی همه چیزمان به همه چیزمان می آید اما به دیروزمان نمی آید اصلا
Post a Comment
<< Home
يك دفتر شخصي در روزمرگی، شعر و معماري
صفحه ي قبلي من
صفحه ی فیس بوک من
B.B.C
مهرآوه
راديو زمانه
ايرانيكا
ایران نامه
کتابخانه دیجیتال
لغت نامه دهخدا
فلسفه
صادق هدايت
احمد شاملو
انسان شناسی و فرهنگ
عباس کاظمی. جامعه شناسی و زندگی روزمره
ايران شناخت (جليل دوستخواه)
محمدرحيم اخوت
مجله ی هنر و مردم
كانون نويسندگان ايران
ARCHNET
International Journal of Architectural Theory
A&A
ARTSTOR
Architectural Record Mag.
Great Buildings
ایرانشهر
طرح سوم. محمدرضا شیرازی
يافته ها
شازده كوچولو
ستون كاغذي
كتاب كوچه
ساقي قهرمان
صفحه
آرش
خانه هنرمندان تهران
خواب هاي زمستاني
يدالله رويايي
اميرحسين افراسيابي
زندگی دوگانه ی اینانا
هفت پیکر
برای خاطر کتاب ها
پایین
1 Comments:
آدم فکر می کند یکهو یکی دم چشمانمان را گرفته و ما را انداخته اینجا که هستیم! چطور یک ملتی یکدفعه نتیجه تاریخش می شود پوف! یک جای کار اشتباه است غلط نکنم
خداوکیلی همه چیزمان به همه چیزمان می آید اما به دیروزمان نمی آید اصلا
Post a Comment
<< Home