حال و هوای این چند نفر نشسته بر صندلی رو به رودخانه تاثیر غریبی داشت. انگار چیزی است که گم اش کرده ام. یک تکه ی گم شده ، دور دست، دوست داشتنی... نمی دانم چیست اما خواستنی است. آن آفتاب جِنگ و صورتهای گشاده آدمهای توی عکس است شاید که خواستی اش کرده. یا شاید آن ترکیب اوایل دهه سی با آزادی توی عکس قرین شده. نمی دانم هرچه هست عکس به یادماندنی بود برای من. سپاس
4 Comments:
اون روزهاهم زاینده رود خشک بوده؟
آن چه به غلط خشکی زاینده رود برداشت شده در واقع جایی است که الان حاشیه ساخته شده ای است که می توان در آن قدم زد.
عكسو نمي تونم ببينم. سايتي كه عكس توش آپ - لود شده انگار اينجا فيلتره
حال و هوای این چند نفر نشسته بر صندلی رو به رودخانه تاثیر غریبی داشت. انگار چیزی است که گم اش کرده ام. یک تکه ی گم شده ، دور دست، دوست داشتنی... نمی دانم چیست اما خواستنی است. آن آفتاب جِنگ و صورتهای گشاده آدمهای توی عکس است شاید که خواستی اش کرده. یا شاید آن ترکیب اوایل دهه سی با آزادی توی عکس قرین شده. نمی دانم هرچه هست عکس به یادماندنی بود برای من. سپاس
Post a Comment
<< Home