كوب

معمولا، شاید همیشه، عکس آدمی را که می‌بینم، بخصوص آدمی را که از نزدیک نشناسم، به پشت‌زمینه‌اش بیش‌تر توجه و تماشا می‌کنم، هرچه‌قدر هم کادر عکس بسته باشد یا پشت‌زمینه‌اش تیره و تار باشد. پشت‌زمینه‌ها دنیای دیگری‌ست.

<آرش اخوت cooob@hotmail.com>