كوب

فقط «شهر» است (و هرچه بزرگ تر باشد بیش تر) که می تواند باعث شود هیچ کس نتواند مطمئن باشد آن ها که از پیش ما رفته اند، بی خبر ما از کوچه ها وخیابان های خلوت نمی گذرند. این را به خصوص از «تماشا» می  آموزم، رمان منتشر نشده ی محمدرحیم اخوت؛ رمانی که کاش نخوانده بودم

<آرش اخوت cooob@hotmail.com>