كوب

April 30, 2012

به‌نظر من این غزل، ضعیف‌ترین غزل حافظ است (البته به‌جز بیت اول):

زلف بر باد مده تا ندهی بر بادم / ناز بنیاد مکن تا نکَنی بنیادم

رخ برافروز که فارغ کنی از برگلم / قد برافراز که از سرو کنی آزادم

شهرۀ شهر مشو تا ننهم سر در کوه / شور شیرین منما تا نکنی فرهادم

می مخور با دگران تا نخورم خون جگر / سرمکش تا نکشد سر به فلک فریادم

زلف را حلقه مکن تا نکنی در بندم / طرّه را تاب مده تا ندهی بر بادم

یار بیگانه مشو تا نبری از خویشم / غمِ اغیار مخور تا نکنی ناشادم

شمع هر جمع مشو ورنه بسوزی ما را / یاد هر قوم مکن تا نروی از یادم

رحم کن بر من مسکین و به‌فریادم رس / تا به‌خاک در آصف نرسد فریادم

چون فلک سیر مکن تا نکُشی حافظ را / رام شو تا بدهد طالع فرّخ دادم

حافظ از جور تو حاشا که بگرداند روی / من از آن روز که در بند توام آزادم
از حافظ به سعی سایه