«ميان
استادان قديمي در اصفهان، قطعه‌اي با نام «بيات درويش حسن» در دستگاه اصفهان مشهور
است كه مي‌گويند، منسوب به مردی است بدين نام كه در چهارباغ گلبان بوده و « مچين
مچين » را به بانگ بلند، بدين طرز موسيقايي ادا مي‌نموده و گذريان را به لطف، از
چيدن گل باز مي‌داشته است. اين بيت نيز در اين باب مشهور پيران صاحب ذوق اصفهان
است:
دست بلورين كه به گل مي‌رسد مچين مچين تا سر پل مي‌رسد
دست بلورين كه به گل مي‌رسد مچين مچين تا سر پل مي‌رسد
مصرع
دوم نيز بدين صورت روايت شده است: داد « مچين » تا سر پل مي رسد.»
تاریخ اصفهان/جابری انصاری
0 Comments:
Post a Comment
<< Home