این هم حیاطِ خانهی بیدآباد در همینروزها.
تقریبن تمام است. فقط کاشیِ حوض مانده و درِ ورودی و کاشتن گلها. حس ِ این حیاط
را بهخصوص خیلی دوست دارم. دیوارها گچ-و-خاک است که مثل پوستِ آدم، فضای حیاط را
دربر گرفته و رنگ عجیبی دارد. ریزهکاریهای آجرفرش، ایرادهای زیادی دارد اما بهنظرم
کفِ خوبی شده. کفی که حساش میکنیم.
May 17, 2013
يك دفتر شخصي در روزمرگی، شعر و معماري
عباس کاظمی. جامعه شناسی و زندگی روزمره
0 Comments:
Post a Comment
<< Home