از میانِ «سوپراستارها»ی معماری، پیتر زومتور برایم مهم‌تر و ارزشمندتر است.
یک‌جور حس و معنایی در کارهاش پیدا می‌کنم؛ و همزمان، نوعی خلوص و تواضع و کناره‌گیری
از موج‌های برندسازی و مد و بازار. اما نمی‌دانستم به‌شکلِ جدی هم می‌نویسد. کتابِ
«معماریاندیشی»، مجموعه‌ی خوبی از نوشته‌های این معمار است. نکته‌ی مهمی که از
این کتاب دریافتم این است که او فقط در توضیح کارهاش نمی‌نویسد. به‌عبارتِ دیگر،
نوشتار برای او گویا فقط وسیله یا مدیومی دستِ دوم نیست در کنارِ مدیای معماری. او
می‌نویسد و در و با نوشتن، می‌اندیشد. نوشته‌ی زیر، یکی از نوشته‌های این مجموعه
است:
«من و همکاران‌ام سال‌ها روی طرح، شکل، و نقشه‌های مرکز آب‌درمانیِ والس کار
کرده‌ایم. ساختِ پروژه آغاز می‌شود. من جلوی دیوارِ خارجیِ نخستین بلوک‌هایی
ایستاده‌ام که بنّاها با سنگ‌های یکی از معادن اطراف ساخته‌اند. گیج . غافل‌گیر
شده‌ام. همه چیز دقیقاً مطابق نقشه است، اما من انتظار این سختی و نرمیِ همزمان،
این صافی و نخراشیدگیِ توأمان، این حضورِ رنگ‌به‌رنگ‌شونده‌ی خاکستری-سبزِ رگچینِ
تخته‌سنگ‌های مستطیل‌شکل را نداشتم. لحظه‌یی احساس می‌کنم که پروژه از چنگ من می‌گریزد
و مستقل می‌شود، چون حالا دیگر به موجودی مادی بدل شده و از قوانین خودش پیروی می‌کند.»
(پیتر زومتور/ معماریاندیشی/ ترجمه‌ی علیرضا شلویری/ نشر حرفه هنرمند/ چاپ اول
1394)
(عکس‌ها از اینترنت. مرکز آب‌درمانی والس)
(عکس‌ها از اینترنت. مرکز آب‌درمانی والس)
.jpg)
0 Comments:
Post a Comment
<< Home