با مسجدهای این شهر دارند چه می‌کنند؟ یا درواقع چه کردند؟ یکی یکی حیاطِ
مسجدها را با سازه‌های عیانِ سوله‌ایِ بدریخت دارند می‌پوشانند.
دیروز برای مراسمِ
هفتِ یکی از اقوام به مسجد ایلچی رفتم. راستش بیش از شرکت در مراسم و هم‌دردی با
"بازماندگان" و این حرف‌ها، دلم هوای مسجدِ ایلچی را داشت با آن حیاطِ
کوچک و شبستانِ پرحس؛ اما... حیاط را مسقف کرده بودند. صاحبانِ عزا روی سکوهای دو
طرفِ ورودی چپیده بودند تنگِ هم. کفش‌ها را همان‌جا در آستانه‌ی حیاط و توی پله‌ها
باید تل‌انبار می‌کردیم و از پله‌ی آخر پا می‌گذاشتی روی فرش. ملت دور تا دورِ
"حیاط" نشسته بودند. شبستان هم از همه‌سو، گوش تا گوش برای خانم‌ها قُرُق
شده بود؛ می‌شد از گوشه‌هایی، به‌زحمت فقط تکه‌هایی از سقفِ شبستان را دید. با
مسجدهای این شهر چه می‌کنند؟
