بهنازکیت
سوراخِ تو نقطهایست
در لفظِ نوکِ زبانِ من.
چشمهای رفتهات
مرا هم میبرَد
و آه
ابری معطل است
پشتِ پنجرههای مبهم
پشتِ نازکیِ تو.
اسفند
97
<آرش اخوت cooob@hotmail.com> 0درحضور ديگران
يك دفتر شخصي در روزمرگی، شعر و معماري
عباس کاظمی. جامعه شناسی و زندگی روزمره
International Journal of Architectural Theory