این پست، کمی هم البته تمرین نوشتن از نوعِ ژورنالیستیِ
عوامانه است!
این شماره‌ی "پرگار"ِ بی بی سی (با مهدی خلجی و علیزاده و فرخ نگه‌دار)، خیلی سمبولیک بود. این که نسلِ پیش از ما از جمله در عالم سیاست، منقضی شده کلن؛ هرچند فرخ نگه‌دار شاید هیچ وقت چیز به‌درد بخوری نبوده است.
چپِ رادیکالِ دهه‌ی 40 و 50 خورشیدی، جوانی‌اش را با انقلابی‌گریِ تخمیِ به‌درد نخوری سر کرد و حالا که پیر شده، عصای محافظه‌کاری از نوعِ سیاستِ صندوق‌خانه‌ای (صندوق رای) با تقدس‌انگاریِ افراطیِ رای و انتخابات، آمیخته به نوعی ساده‌انگاری و خام‌نگریِ کودکانه، به‌دست گرفته است. از این‌ها، همین دور-و-برِ خودم بسیار دیده‌ام.
این شماره‌ی "پرگار"ِ بی بی سی (با مهدی خلجی و علیزاده و فرخ نگه‌دار)، خیلی سمبولیک بود. این که نسلِ پیش از ما از جمله در عالم سیاست، منقضی شده کلن؛ هرچند فرخ نگه‌دار شاید هیچ وقت چیز به‌درد بخوری نبوده است.
چپِ رادیکالِ دهه‌ی 40 و 50 خورشیدی، جوانی‌اش را با انقلابی‌گریِ تخمیِ به‌درد نخوری سر کرد و حالا که پیر شده، عصای محافظه‌کاری از نوعِ سیاستِ صندوق‌خانه‌ای (صندوق رای) با تقدس‌انگاریِ افراطیِ رای و انتخابات، آمیخته به نوعی ساده‌انگاری و خام‌نگریِ کودکانه، به‌دست گرفته است. از این‌ها، همین دور-و-برِ خودم بسیار دیده‌ام.
